Herkese merhaba. İçine düştüğüm psikolojik durumu paylaşmak istedim. Niye paylaştığımı da bilmiyorum.
Epey süredir yaşayan zombi gibiyim. Hayatta hiçbir maddi ve sağlık sorunum yok. Lakin birşeyler için çabalama azmim de hiç yok. Hayat çok anlamsız geliyor. İnsanları pek sevmiyorum. Bazen kendimi bile sevmiyorum.
İnsanlara uzaktan baktığım zaman milyonlarca köleden başka birşey göremiyorum. Hayata köle olmak için gelmiş milyonlara insan seli
23 yaşımdan sonra dinden de koptum. Yaşım 31. Burada kimseyle tartışmak istemiyorum fakat dinlerin insan icadı ve insanların avuntuları olduklarını düşünüyorum. Kimsenin inancına ters laf söylemek istemem ama düşüncem bu şekilde. Dolayısıyla dinden kopunca benim için hayatın ve çabalamanın da bir anlamı kalmadı
Çok büyük bosluktayım. Hiçbir maddi ve sağlık sorunum olmadığı halde. Hiçbir derdim olmadığı halde
Belki benim gibi insanlar da vardır diye paylaşmak istedim
Vay anasını konuya bak
Dine girmesen iyimiş ama
Benimde kuzen ateist adama ne anlatsam anlamıyor
Kardeşim 5 vakit namazını kılan biri
Tek ailede ben varım kumarbaz ve alkolik adam
Bilmiyorum 3 yıl önce böyle değildim
Herşey bir kızın beni evlenicekken terketmesi benimde şehir değiştirmemle başladı
Ama hayatta her zaman bi amacım oldu
Kendim raple ilgileniyorum, beste yazıyorum canım sıkıldıkça şarkı yapıyom
Hadi hiç olmadı hayatta her zaman para bulma uğraşındayım her zaman
Hatırlamıyorum para bulmak için uğraşmadığım bi günü varkende, yokkende
Ne diyim bazen senin düştüğün bu psikolojik duruma bende düşüyorum
ama sadece alkollüyken
Bulunur bakılır bir çaresine herşeyin
Herşeyi kafaya takmayıp sadece yaşamak lazım ...