İnsan efsunlanıyor resmen dostum, vefatlarından önce bana da çok veriyorlardı bu nasihatları, ama insan cidden idrak edemiyor olayı, ben mezara kendi elimle koyup tahtaları elimle üzerlerine kapatana kadar da idrak edemedim, ta ki tahtaları üstüne kapatıp da onları bir daha göremeyeceğimin bilinci gelince basmıştım feryadı. Keşke sevdiklerimizin ölüm acısını yaşamak zorunda kalmasaydık. Hayattaki en büyük acı ölüm acısı. Ölen ölüyor. Nereye gittiğini bilmiyoruz sonuçta. Ama bence ölüm en çok kalana zor oluyor. Ölen bir kere ölüyor belki, ama bizler her gün biraz daha ölüyoruz. İlk aylar elin telefona gidiyor boşluğa düşüyor arıyorsun, zihnin sana oyun oynuyor, sonradan öldüklerini hatırlıyorsun. Zor, ne diyelim, bununla da yaşamaya alışacağız. Dostoyevski insancıklar kitabında şöyle demiştir;"Aşşağılıktır insanoğlu, her şeye alışır," yaşam bir döngü. İster istemez bununla da yaşamaya çalışacağız.
