- 2,510
- 1,811
- 113
İyi akşamlar beyler.
Yaklaşık 3 hafta oldu İstanbul'dan ayrıldım. 10 yıldır calistigim, çevremi, alışık olduğum işi arkadaşları vs vs her şeyi bir anlık kararla geride bırakarak iç anadolunun en ücra bir köşesine yerleştim.
Memurum. Tayin istedim gözümü karartıp. Trafikten ve kira bedellerinden aşırı yorulmaya yıpranmaya başlamıştım. Biraderimle birlikte yaşıyorduk, İstanbul hiç gurbet gibi olmadı bana ama tek trafik olayı bile içimden geçti senelerce.
Şimdi geldim, kısa sürede bir düzen kurdum 1+1 eve yerleştim. Niye yaptım, nasıl yaptım diye şimdi soruyorum kendime
pişman asla değilim. İş yerim evimin 100 metre uzağında. İş konusunda zaten İstanbul gibi yoğun bir yerden çıktım aşırı boşluğa düşmüş gibi hissediyorum.
Ekstra hiç bir şey yapmıyorum.
En önemlisi, evlenmeyi düşündüğüm kız arkadaşım da burada. O da bir bahane oldu İstanbul'dan kaçış için. 15 yıldır tanıdığım, üniversite zamanından yarım kalan bir hikayeydi bu da. Bir anda bambaşka bir hayata göz açtım.
Kısa kesiyorum...
Küçük bir şehirde olduğum için inanilmaz fazla zamanım var ve ek bir şeylerle zaman geçirmek, belki bu yolla para kazanmak için de olabilir, hobi için de olabilir... Ama beynim durmuş, emekliliğe ayrılmış gibi hissediyorum.
Sizce ciddi olarak soruyorum ne gibi bi uğraş olabilir.
( Bilgisayar bağımlısı biriydim ve onu da orada bıraktım. Almayı da düşünmüyorum suanlik... Ne kadar dayanabilirsem tabi)
Yaklaşık 3 hafta oldu İstanbul'dan ayrıldım. 10 yıldır calistigim, çevremi, alışık olduğum işi arkadaşları vs vs her şeyi bir anlık kararla geride bırakarak iç anadolunun en ücra bir köşesine yerleştim.
Memurum. Tayin istedim gözümü karartıp. Trafikten ve kira bedellerinden aşırı yorulmaya yıpranmaya başlamıştım. Biraderimle birlikte yaşıyorduk, İstanbul hiç gurbet gibi olmadı bana ama tek trafik olayı bile içimden geçti senelerce.
Şimdi geldim, kısa sürede bir düzen kurdum 1+1 eve yerleştim. Niye yaptım, nasıl yaptım diye şimdi soruyorum kendime
pişman asla değilim. İş yerim evimin 100 metre uzağında. İş konusunda zaten İstanbul gibi yoğun bir yerden çıktım aşırı boşluğa düşmüş gibi hissediyorum.Ekstra hiç bir şey yapmıyorum.
En önemlisi, evlenmeyi düşündüğüm kız arkadaşım da burada. O da bir bahane oldu İstanbul'dan kaçış için. 15 yıldır tanıdığım, üniversite zamanından yarım kalan bir hikayeydi bu da. Bir anda bambaşka bir hayata göz açtım.
Kısa kesiyorum...
Küçük bir şehirde olduğum için inanilmaz fazla zamanım var ve ek bir şeylerle zaman geçirmek, belki bu yolla para kazanmak için de olabilir, hobi için de olabilir... Ama beynim durmuş, emekliliğe ayrılmış gibi hissediyorum.
Sizce ciddi olarak soruyorum ne gibi bi uğraş olabilir.
( Bilgisayar bağımlısı biriydim ve onu da orada bıraktım. Almayı da düşünmüyorum suanlik... Ne kadar dayanabilirsem tabi)
